اسمش را میگذاریم دوست مجازی
اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته که خصوصیاتش را نمیتواند مخفی کند
وقتی دلتنگی ها وآشفتگی هایش را مینویسد.
وقت میگذارد برایم وقت میگذارم برایش….
نگرانش میشوم دلتنگش میشوم!
وقتی درصحبت هایم به عنوان دوست یاد میشود مطمئن میشوم حقیقی ست…
هرچند کنارهم نباشیم هرچند صدای هم نشنیده باشیــــم
من برایش سلامتی وشادکامی ارزو دارم هرکجا که باشد
پس دوست من در دنیای مجازی دوستــــــــــــت دارمــــــــ
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: